Osvrćući se na hapšenje Čede Čolovića, koji je optužen da je radio za hrvatsku obavještajnu službu, Vojislav Šešelj je izjavio da u Srbiji postoje mnogo veći i opasniji špijuni od penzionisanog oficira SVK.
Vjerujem da bi se devedeset odsto Srba potpisalo ispod ovakve izjave. Jer, što bi rekao Mitar Mirić, “špijuni su među nama”. Na sve strane. Od običnih novinara, humanitarnih radnika i peder aktivista, do lidera političkih stranaka i visokih državnih funkcionera. S tim što oni protiv Srbije, a u korist svojih zapadnih gazda, rade toliko javno da je pitanje da li se to više uopšte može nazivati špijunažom.
U intervjuu koji je dao jednim dnevnim novinama, lider radikala je za špijunažu prozvao Natašu Kandić, Sonju Biserko i Jelenu Milić. Rekao je ono što misli većina Srba.
Kada bi u srpskom narodu sutra bio organizovan referendum sa pitanjem ko su najveći izdajnici srpskog naroda, ove tri promoterke NATO pakta bi se našle pri vrhu tabele. Dobro, nisam baš siguran da bi bile prvoplasirane, jer im žestoku konkurenciju prave Čedo Jovanović, Vuk Drašković i još poneki političari iz vlasti i opozicije, ali da bi se našle u top 11, u špijunskoj reprezentaciji, to je ništa manje sigurno od toga da bi se Nataša Šavija, Ružica Veljković i Sandra Afrika našle u reprezantaciji srpskih starleta.
Naravno, zbog prozivanja kao mrki međed zaštićenih Kandić, Milić i Biserko, na lidera SRS se digla orkestrirana galama. Optužili su ga za govor mržnje. Kao što je to prije 13 godina učinio Haški tribunal.
Iinkvizicija SAD, NATO i EU koja je osnovana da falsifikuje istoriju Balkana i da falsifikuje karakter i tok ratova koji su od 1991. do 1999.godine vođeni u bivšoj Jugoslaviji, a sve s ciljem da se prikrije činjenica da su te ratove izazvali Zapad, Hrvati, muslimani i Šiptari i da su u tim ratovima najbestijalniji zločini počinjeni upravo nad srpskim narodom.
Čak ni takav kakav jeste, skaradan, duboko mafijaški i antisrpski, Haški tribunal nije uspio da dokaže Šešeljevu krivicu. Bilo bi zanimljivo da slično suđenje vidimo i u Srbiji. Da ove tri među Srbima omražene NATO “šešeljuge” tuže lidera radikala što ih je optužio da su špijuni.
Pa da uživamo u cirkusu.
Vjerujem da bi i u ovakvoj Srbiji, u kojoj sudovi grcaju od sudija i tužilaca koji su ogrezli u kriminalu, u kojoj vrh pravosuđa više drži do mišljenja zapadnih ambasadora, te Miškovića, Rankovića, Kostića i drugih mafijaških kumova, nego do mišljenja premijera i njegovog ministra pravde, Šešelj bio oslobođen. Možda ne baš za 12 godina kao što je to učinio Haški tribunal, ali za jedno 20-25 godina sigurno bi dobio oslobađajuću presudu.
U hajci na Šešelja nadvikuju se nevladine organizacije, pojedini mediji i Šešeljeve kolege političari. Zajedničko svima njima je to da primaju ili su primali novac iz inostranstva. Iz raznih fondova za širenje uticaja SAD, NATO, EU itd. na Srbiju, a iza kojih stoje CIA i druge zapadne obavještajne službe.
Samo dotične gospođe su u posljednjih 20 godina za svoj rad protiv Srbije iz inostranstva nagrađene sa više stotina hiljada evra. Tako kažu zvanični, lako dostupni i proverljivi, podaci o poslovanju tzv. nevladinih organizacija koje one vode ili su ih vodile.
Šta su svi oni koji se direktno ili indirektno bave politikom, koji kreiraju javno mnenje, koji se petljaju u odnose Srbije sa susjednim državama, koji se bave istraživanjima čiji je cilj da na leđa srpskog naroda natovare što veći teret krivice za sve loše stvari koje su se dogodile i događaju u regionu – od ratova do dnevnopolitičkih svinjarija, a koji za to primaju novac iz inostranstva? Strani plaćenici.
Što znači da nam stvarne ili lažne strane špijune u Srbiji brane strani plaćenici. Pride budale koje glume Majku Terezu pa radi “političke korektnosti”, a još više zbog straha da se na njih ne obruši medijska NATO lavina, izbjegavaju da stvari nazovu pravim imenom.
Ne znam koliko je Čolović kriv, ali šta god da je uradio šteta koju je nanio Srbiji je hiljadu puta manja od štete koju su joj nanijele Nataša Kandić, Sonja Biserko ili Jelena Milić. I nije to jedina razlika. Ako je izdao, Čolović je to učinio iz muke, zato što je bio ucjenjen. One to rade iz ubjeđenja.
On je, kako tvrde mediji, u posljednje vrijeme izdaju naplaćivao 500 evra mjesečno. One za svoj rad na “raskrinkavanju” srpskog naroda dobijaju po sto puta toliko. On se očigledno stidi sramne situacije u kojoj se našao. One protiv Srbije rade sa ponosom. Sa većom strašću nego Hašim Tači, Zoran Milanović ili Bakir Izetbegović.
Ko ima dilemu, neka na internetu nađe i odgleda samo jedan televizijski nastup u kojima one govore o stvarnim i izmišljenim srpskim krivicama.
Navedene kraature nisu u stanju da sastave pet prostoproširenih rečenica a da ne kažu nešto loše o Srbiji i srpskom narodu.
U reakciji na Šešeljevu izjavu, Sonja Biserko je zatražila reakciju Evropske unije?! Da je Brisel zaštiti od lidera radikala. Ja to tumačim kao krunski dokaz da je Šešelj rekao istinu! Šta EU i činovnici iz Brisela ima da se petljaju u dnevnopolitička prepucavanja u Srbiji?
Niti smo mi snaja, niti su nam oni svekrva. Zašto Biserko traži zaštitu iz inostranstva? Jedino zato što je procjenila da je ovo još jedna prilika da tužaka Srbiju i da se nametne kao ozbiljan kandidat za novu finansijsku donaciju iz fondova zapadnih obavještajnih službi.
Ko je zaboravio, podsjećam da je Sonja Biserko pred Međunarodnim sudom pravde u Hagu bila vještak-svjedok Hrvatske u postupku koji je ta država vodila protiv Srbije za navodnu agresiju i genocid. U svakoj normalnoj državi, koja drži do svog suvereniteta i nacionalnog dostojanstva, bilo bi joj suđeno kao izdajniku. Ovdje je pozivaju ga gostuje u televizijskim emisijama sa nacionalnom frekfencijom.
Na insistiranje Vladimira Putina, u Rusiji je već nekoliko godina na snazi zakon po kojem sve nevladine organizacije koje za svoj rad primaju novac iz inostranstva, uključujući i one humanitarnog karaktera, imaju status stranog agenta. I država uredno vodi njihov registar. Da se zna ko je ko.
Krajnje je vrijeme da sličan zakon donese i Srbija.
