Tužilaštvu haškog tribunala.

Zato što je, iako potpuno slijep, prikupljao, ali i sam lično pisao i komponovao deseteračke pjesme u kojima se veličaju srpski zločini nad Turcima i otkrivaju masovne grobnice, a onda ih širio preko gusala i ostalih sredstava javnog informisanja.

Zato što je bio prvi moderni srpski političar: prvi je počeo da gusla o Kosovu.

Zato što je po zadimljenim mehanama, sjelima i prelima, guslao propagandu da su Srbi pod Turcima obespravljeni, iako su oni tada imali ista prava koja danas imaju pod Amerikancima i Evropskom unijom. I tada i sada morali su da slušaju. Jedina razlika je u tome što se to pod Turcima zvalo okupacija, a ovo pod Amerikancima se zove sloboda i demokratija. Ako ništa drugo, ljepše zvuči.

Zato što je u noći između 17. i 18. oktobra 1810. godine došao u Loznicu koju je pod opsadom držao Ali paša Vidajić sa 30.000 bosanskih Turaka, cijelu noć išao od jednog do drugog šanca u kojima se nalazio vojvoda Antonije Bogićević sa 1.200 branilaca, huškao ih na borbu guslajući im pjesme o srpskom junaštvu, nakon čega su govorom mržnje indoktrinirani branioci krenuli u juriš, ubili oko 600 turskih vojnika, a ostalu tursku vojsku natjerali nazad u Bosnu, preko Drine mutne i prohladne, čime je osumnjičeni Višnjić Filip počinio zločin podsticanja na jedan od prvih genocida nad današnjim Bošnjacima.

Zato što je imao dva repertoara guslarskih pjesama: jedan za srpske, drugi za turske slušaoce, čime je dao ideju sadašnjim srpskim političarima da o jednoj istoj stvari jedno pričaju u Beogradu, drugo u Kosovskoj Mitrovici, treće u Briselu, četvrto u Vašingtonu, peto u Moskvi…a rade nešto potpuno deseto.

Zato što je bio prvi srpski špijun: svuda se lažno predstavljao kao Višnjić, iako se ustvari prezivao Vilić.

Zato što je nakon odlaska sa rodne Majevice cijeli život proveo putujući i guslajući kroz Bosanski pašaluk, Srbiju, dijelove Crne Gore i sjeverne Albanije iz čega se vidi da se veličanjem srpskih zločina i širenjem srpske propagande bavio profesionalno, znatno prije Boška Vujačića, Koste Plakalovića i Milomira Miljanića.

Press